Zo trots op Jayden!

Woensdag 21 december 2011 Jayden moest al vroeg op want om acht uur s’morgens waren we al in het ziekenhuis. Helaas was er een foutje in de planning en werden we niet verwacht voor de buikecho en beenmergpunctie. Na wat heen en weer geloop tussen de afdelingen begonnen we met de vingerpik, vervolgens op naar de buik echo. Jayden kreeg warme vloeistof op zijn buik dit keer en dat was een stuk prettiger dan de koude vloeistof van vorige keer. Toen we klaar waren mocht Jayden ook nog een röntgenfoto van zijn longen laten maken.

Terug naar boven en daar gewacht in de wachtkamer tot we bij de dokter mochten komen. De dokter had gelukkig gelijk de uitslagen en kon vertellen dat hij zeer tevreden was over zijn bloedbeeld, op de buikecho was ook een zichtbare verbetering van de tumor in zijn buik. De tumor in zijn borstholte was niet echt veranderd, maar dit kan of oud weefsel zijn of dat deze tumor wat meer tijd nodig heeft om te reageren. Goed nieuws dus!

We moesten wel haasten want inmiddels had de OK Jayden al opgeroepen en de Porth a Cath moest nog worden aangeprikt. Snel de Porth a Cath aangeprikt en de oude pleister met het Insuflon (voor de neupogen injecties) uit zijn been verwijderd. Operatie shirt aan en klaar om te gaan. Om kwart over twaalf werd Jayden naar beneden gebracht voor de beenmergpunctie.

Gekke bekken met zuster Carina

Jayden besloot zelf te helpen en spoot met gemak het narcose middel in zijn Porth a Cath en was supersnel onder zeil. Na een kwartier was Jayden terug op de uitslaapkamer. Jayden was in diepe slaap de zuster moesten hem wakker schudden, maar normaal is dit ook de tijd van zijn middagslaapje. De operatie was goed verlopen. Jayden heeft wat paracetamol en een klein beetje morfine gekregen tegen de pijn. Terug gekomen op zaal ging er met gemak een paar happen tosti in, wat chocolade koekjes en een beker met limonade.

Om twee uur in de middag is de chemo aangehangen en is Jayden weer aangesloten op zijn sondevoeding in zijn bewoording ook wel ‘banaan’ genoemd waar hij erg aan gehecht is. De zuster kon ook niet snel genoeg zijn met het aansluiten van de apparatuur op de paal want meneer wist het wel te vertellen. Zuster Carina was het helemaal vandaag, Jayden kon niet stoppen grapjes met haar uit te halen.

Vervolgens heeft Jayden zelf nog even voor verpleger gespeeld en moest Remco en de hond er aan geloven.

Ja papa doet het nog

en...de hond ook

Al met al een dag met veel onderzoeken, maar heeft Jayden het weer prima gedaan. Je bent een echte kanjer! Op naar morgen en natuurlijk vol spanning wachten op de uitslag van de beenmergpunctie. Mocht alles voorspoedig voorlopen mag Jayden 26 december aan het einde van de dag naar huis.