For a summary in English see below

Nog niet eerder heeft het mij zoveel moeite gekost om een een blog te schrijven. Inspiratie ontbreekt of juiste woorden schieten mij tekort. Het blog zal ook iets anders klinken dan normaal.

Jayden heeft maandag het ziekenhuis weer verlaten na de tweede bestraling, wat erg fijn is voor Jayden en hem goed doet. Vandaag was de derde bestraling, nog negen te gaan en we zijn al begonnen met aftellen. Voor de bestraling wordt Jayden dagelijks onder narcose gebracht. Het is ongelofelijk hoe kalm Jayden is en hoe makkelijk hij zich onder narcose laat brengen. Sterker nog hij kan niet wachten totdat hij weer wakker is, want de eetlust (vanwege de medicatie) speelt nog een grote rol en Jayden weet dat hij na het slapen weer alles mag eten. Jayden heeft momenteel geheel geen pijn, wel heeft alles van de afgelopen twee weken een enorme aanslag op zijn lichamelijke conditie gebracht. Rustig een filmpje kijken en lekker op schoot zitten is wat hij nu het fijnste vindt. De bestralingen zijn 19 november afgelopen en op 24 november zullen wij ook terug keren naar Nederland. Jayden is nog klein, maar heeft al goed het besef dat we dan naar huis gaan en kijkt daar naar uit! Natuurlijk heeft Jayden hier alles om zich heen wat hij thuis ook heeft, maar in dat koude Nederland is het toch het vertrouwtst.

Afgelopen maandag was ook het gesprek met de doktoren en eigenlijk is er niets nieuws gezegd dan wat wij in ons hart al weten. Jayden zijn neuroblastoom is van een zodanig kwaadaardig kanker type dat de verwachting is dat dit zal blijven terugkeren. Vragen als…, maar als hij de bestralingen heeft gehad kunnen we…? Zijn er nog andere behandelmethode’s? Wat zijn zijn kansen? Hoelang heeft Jayden de tijd? schieten constant door ons hoofd. De dokter heeft ons duidelijk gemaakt dat Jayden niet zal trouwen of studeren. Zij praten over weken of maanden… De snelheid waarmee Jayden zijn laatste tumor terug is gekomen voorspeld simpelweg niet veel goeds. Hoe nu verder? Hoe ga je om met dit nieuws? Leggen we ons hierbij neer en is dit het? Een jaar geleden kreeg Jayden de diagnose neuroblastoom, de wereld verging, maar de behandelplannen waren daar, Amerika was daar, het geld werd verzameld en de hoop groeide. Ondanks dat neuroblastoom een ziekte is waar eigenlijk nog steeds geen medicijn voor is, waren daar die kansen, de kansen van 1 op de 5 kinderen die overleven. Bijna waren wij daar, in gedachten pakte wij stiekem ons leven al weer een beetje op in Nederland. De tijd in Amerika was mooi en zwaar maar de moeite waard om met een gezonde Jayden terug te keren. Tot het moment van de seizure en daar die grote tumor in Jayden zijn hoofd zat. Hoe kan het? Waarom? De vragen laten je maar niet los. De tumor is verwijderd en Jayden knapt in zekere zin weer op. Waarom zeggen de doktoren dan dat het gedaan is? Als wij terug zijn in Nederland hebben wij 26 november een afspraak in het Sophia ziekenhuis. Eerst voor een bloedbeeld en om met de dokter daar verder te praten. Het plan is om een milde chemo aan Jayden te geven die niet al teveel effect heeft op Jayden zijn witte bloedcellen. Dit is een orale chemo die thuis in pilvorm genomen kan worden. De chemo kuur bestaat uit 1 week pillen en drie weken bijkomen. Deze chemo is niet een chemo die Jayden doet genezen, deze chemo is bedoeld om Jayden zijn kanker tegen te houden van het terugkeren… In afwachting van Jayden zijn reactie hierop (lichamelijk) kunnen wij hier enige tijd mee door gaan of zelfs nog over stappen op een nog mildere vorm indien nodig… Verder kan ik helaas niets anders schrijven dan vragen, die ook voor ons onbeantwoord blijven en keuzes die wij per dag zullen moeten maken of afwegen. De doktoren geven Jayden weken tot maanden. Laten wij ervan uitgaan dat we nog over jaren praten dat is wel zo gemakkelijk voor ons gevoel. De gedachte om Jayden te moeten verliezen is ondraaglijk en ook haast niet mogelijk om bij stil te staan. Wij zijn ons wel allemaal heel bewust dat Jayden geen pijn mag lijden en wij zullen daar ook met onze neus bovenop zitten dat dat niet gebeurd.

Zoals aangegeven dit is een moeilijk blog met weinig positieve punten, maar het meest positieve voor ons nu is de dag. Jayden leeft nu en is bij ons en wij danken voor elke volgende dag. Wij wensen een wonder en niemand kan in de tijd kijken wat er voor Jayden in het verschiet ligt! Hoop doet leven en daar draait het om. Pluk de dag en geniet van de liefde die wij Jayden te geven hebben en hij ons!

English Summary

Never before has it been so hard for me to write this blog. The inspiration just isn’t there, I can’t find the right words. This blog will ‘sound’ a bit different than the previous ones.

Jayden left the hospital after the second radiation therapy on Monday. On Tuesday he had the 3rd and we still have 9 to go. Every time Jayden receives full anaesthetics. It unbelievable to see how calm Jayden is and how easily he is willing to undergo this. He can’t wait to wake up because he still has a big appetite (due to the medication) and he knows that after every treatment he is allowed to eat everything again. Currently Jayden is pain free, but the last two weeks have been nothing less than an attack on his physical condition. Quietly watching a movie and sitting on our lap is what he likes best at the moment. The radiation therapy will be finished on November 19th and we will return to the Netherlands on November 24th. Although he is very small Jayden realizes that we will go home soon and he is looking forward to that! Of course Jayden has everything here what he has at home as well, but the cold Netherlands is really his well known home.

Last Monday we also had a meeting with our doctors. They confirmed what we already know in our hearts. Jayden’s neuroblastoma is of a very aggressive kind. It is expected to return continuously. Questions like… ‘but if the radiation therapy is finished, can we…’,  ‘is there any other possible treatment available…?’, ‘what are his chances?’, ‘how much time does Jayden have?’ constantly go through are minds. The doctor has made it clear that Jayden will never marry, he will never go to university. The doctors are thinking weeks or months… The speed with which Jayden’s last tumour returned is just predicting the worst. What now? How to handle this news? Do we give up? Is this it? It’s a year ago now when Jayden was diagnosed with neuroblastoma. Our world ended, but the treatments were there, the USA was there, the funds were raised and hope was growing. Even though there is no simple medicine against neuroblastoma chances of surviving were there albeit 1 to 5. We were almost there, secretly in our minds we were preparing for a normal life again in the Netherlands. The time in the USA was both good and tough but worth it to return home with a healthy Jayden. Until the seizure and the big tumour in Jayden’s head. How is this possible? Why? These questions won’t go away. The tumour is removed and Jayden is getting better in a way. Why do the doctors say that it is over? When we are back in the Netherlands we have an appointment in the Sophia children hospital in Rotterdam to talk about the plans. Jayden will probably get a mild type of chemotherapy which won’t effect his white blood cells too much. It is an oral chemo (pills) which he can receive at home. The schedule is one week of pills and then 3 weeks to recover. It is not the type of chemo that will cure Jayden. It is chemo to keep the cancer from returning…whilst we await his physical response we can either continue this or even switch to an even milder type of chemo if necessary… All I can write now are questions to which we also don’t have the answers. We now have to consider and make choices every day. The doctors express the rest of Jayden’s life in weeks or months. Let us talk in years, that feels a bit easier for us. The thought of losing Jayden is unbearable and almost unthinkable. We are all very aware of the fact that Jayden may not suffer any pain and we will make sure that he won’t.

As mentioned, this is a hard blog to write with so little positive news, but the most positive now is the ‘day’. Jayden is alive and he is with us and we are grateful for every next day. We wish for a miracle, no one can look ahead to see what still lies into the future for Jayden. Hope springs eternal and that’s what it’s all about. Seize the day and enjoy the love we have to give to Jayden and the love he has to give to us!

 

 

93 reacties op Van het concert des levens krijgt niemand een program. In the concert hall of life, no one gets a programme.

  1. Cora Koch schreef:

    hier zijn geen woorden voor
    alleen maar stekte en kracht
    maar toch blijf hij onze Kanjer
    we blijven bidden en hopen op een wonder

  2. Snjez schreef:

    Onzettend veel sterkte! Ik leef met jullie mee.
    Hoop is belangrijk en ik zal hem met jullie koesteren.

  3. Priscilla van der Spelt schreef:

    Sinds de seizure, was ik al steeds zo bang voor dit “nieuws” als ik weer zag dat er een blog was..
    Ik hoop dat jullie nog zo lang mogelijk pijnvrij van hem kunnen genieten!
    We blijven met jullie mee leven!
    Heel veel sterkte en ik hoop ook nog veel plezier samen!!
    Het blijft inderdaad ook onze Kanjer!!

  4. papa van Mara schreef:

    Lieve Jayden en familie,

    Tranen stromen over onze wangen en we leven intens met jullie mee! Blijf genieten van jullie prachtkereltje, ieder moment!

    veel liefs en sterkte
    Mara en haar papa en mama

  5. sylvia schreef:

    jeetje wat een nieuws weer allemaal .ik zit hier te janken en kan alleen maar aan jullie allemaal denken .we blijven natuurlyk hopen op een wonder .en geven de moed niet op .heel veel sterkte en we leven met jullie en die kleine kanjer mee xxx

  6. Erwin schreef:

    Wat een rot nieuws zo vroeg in de ochtend. Heel veel sterkte jullie allemaal en geniet van jullie kanjer zo lang het kan en we bidden om een wonder!

  7. Michael schreef:

    Lieve familie en lieve kleine Jayden,

    Jullie hebben mijn hart veroverd. Kom op sterke jongen! We hopen allemaal op een wonder.

    Alleen maar respect! Hang on!

    X
    Michael

  8. Wietske van Rooijen schreef:

    Oh, wat is dit heftig om te lezen. Inderdaad, je weet het diep in je hart maar om het dan zo van de arts te horen…… Pffffft.

    Jayden is inderdaad een kanjer. Maar ik wil ook zeggen dat jullie, zijn ouders, ook kanjers zijn. Hij wordt op liefde gedragen door jullie.

    Lieve Jayden, geniet van de tijd die je nog hebt!

    Liefs, Wietske

  9. Paula Elderhorst schreef:

    Waarom al deze kinderen waarom.
    Stekte

  10. anita grooters (ex collega remco) schreef:

    lieve familie en kleine kanjer
    ik volg jullie vanaf het begin dat jayden ziek werd en vraag me steeds af hoeveel kan een mens hebben ?
    wat zijn jullie allemaal kanjers!!!
    wat een rot nieuws op de vroege ochtend ik kreeg al een naar gevoel toen ik de mail zag.
    er zijn geen woorden voor … ik wens jullie alle liefde toe en heb echt diepe respect voor jullie
    geniet elke seconde van dat kleine super mannetje
    heel veel sterkte liefs anita

  11. Henny en Wim schreef:

    Lieve Jayden, lieve allemaal!!

    In angst dat het uiteindelijk zou kunnen leiden tot verlies, hebben we jullie steeds gevolgd in de wetenschap dat dit bericht zou kunnen volgen.
    Geen enkel goed woord is er te vinden voor deze vreselijk strijd die jullie en vooral JAYDEN moet en heeft moeten leveren.
    We wensen jullie alle sterkte toe.
    JAYDEN jij bent echt de grootste KANJER die wij kennen, zo dapper in alles, een voorbeeld voor iedereen.

    Henny en Wim.

  12. Fam. Wilhelmus schreef:

    Lieve familie en kleine jayden,
    Wij leven elke dag mee met jullie.
    En wij willen jullie via dit bericht alle steun geven.
    Sterkte
    Fam. Wilhelmus

  13. Jeetje wat een verdrietig nieuws, eigenlijk wisten we het al een beetje sinds de seizure en toen de tumoren terugkeerden, maar om het nu zo te lezen is echt de harde realiteit…We hopen dat hij zonder pijn en al te veel ongemaaken toch nog heeel lang bij ons blijft! En we hopen erop dat er een wonder gebeurd, want die zijn volgens mij de wereld nog steeds niet uit!!!
    We leven intens met jullie mee, Sterkte…

  14. cisca schreef:

    Lieve schatten
    Woorden ontbreken tranen vloeien…..
    Er bestaan nog wonderen daar hopen we op toch?
    Dikke knuffels xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
    Jan cis rick

  15. jos en jose schreef:

    lieve mensen,wat ga ik hier op zeggen? wat kan je zeggen? alleen dat ik intens verdrietig hier aan tafel jullie bericht lees…
    maar weet je de wonderen zijn de wereld nog niet uit,en soms moet je gewoon hopen,zelf tegen beter weten in..
    voor nu alle goeds om dit nieuws te verwerken,
    warme groet en gedachten die dicht bij jullie zijn!
    jos en jose

  16. E. van der Scheer schreef:

    Lieve mensen,

    Dit zijn berichten waar woorden te kort schieten. Ik kan alleen maar zeggen, geniet van elkaar, geniet van elke dag dat jullie bij elkaar zijn…..

    Dikke knuffels

  17. Paola schreef:

    Heel veel sterkte toegewenst. Ik leef enorm met jullie mee. Ik weet eigenlijk niet wat te zeggen, al rollen de tranen over mijn wangen, want dit raakt me enorm en laat me niet los. Veel sterkte, lief gezinnetje en veel plezier nog in je leventje Kanjer Jayden.

  18. Fam. Elshoff schreef:

    Lieve allemaal,

    Wat een ramp is dit om te lezen,
    maar we blijven hopen dat Jayden zonder
    pijn nog heel lang bij ons blijft. Er
    is nog hoop en idd de wonderen zijn de
    wereld nog niet uit, we blijven duimen.
    We denken aan jullie, heel veel sterkte
    en dikke kus voor Jayden.
    XxxHans,Cobie,Wendy en Serana Elshoffxxx

  19. Peggy van den Berg schreef:

    Lieve kanjers,

    Dit is niet wat we gehoopt hadden met zijn allen.

    Ik wil jullie alle kracht geven die nodig is om hier mee om te gaan.

    Veel liefs.

  20. Priscilla van Vliet schreef:

    Lieve allemaal,

    Bij het lezen van dit bericht schieten
    de tranen in m’n ogen.
    Gelukkig is Jayden een sterk mannetje.
    Ik wens jullie heel veel sterkte.

    Heel veel Liefs

  21. Rick schreef:

    Met pijn in mijn hart lees ik dit verhaal. Woorden schieten te kort, ik wens jullie uiteraard veel sterkte en hoop op een wonder…

  22. Bob schreef:

    Ben er stil van,tranen komen.
    Ik bid voor jullie.

  23. ineke van der Heiden schreef:

    Lieve Jayden en familie

    Heel veel sterkte voor de komende tijd ,ze zeggen dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn,laat dan een wonder hier gebeuren.

    Ineke ,John en Danny

  24. v.d Mark int.Transport BV schreef:

    Beste Jayden, Leslie en Nancy

    Wij hebben jullie bericht hier op kantoor gelezen en zijn allemaal even stil van dit bericht.

    Wij wensen jullie heel veel sterkte toe in de komende tijd.

    groet van iedereen

  25. van Gils schreef:

    Lieve Jayden en familie,
    Hier zijn geen woorden voor,wij kunnen alleen maar hopen dat Jayden nog zolang mogelijk bij jullie mag zijn.
    Wat jullie doormaken daar zijn geen woorden voor.
    Heel veel sterkte en kracht en veel liefs van Daan Jill en Nicolet

  26. sjaan molendijk schreef:

    Blijven hopen op beter nieuws.
    Gelukkig mag kleine Jayden binnenkort weer gewoon naar huis.
    Wie weet hoe blij hij hier van word.
    Ik voel heel veel verdriet mede
    voor jullie allemaal en blijf hopen.
    Heel veel kracht toegewenst namens mijzelf.
    Sjaan Molendijk

  27. Tim schreef:

    Hoi lieve kanjer(s),

    met tranen in onze ogen lezen we het laatste nieuws.
    We willen jullie heel veel sterkte toewensen voor de aankomende tijd met hopelijk nog heel veel fantastisch dagen met Jayden. Wonderen bestaan, ze gebeuren niet zo heel vaak maar toch, heel soms wel. We blijven hopen dat er voor jullie fantastische kanjer ook nog zo’n wonder gebeurd.
    Heel veel liefs van
    Tim, Heidi en Liam

  28. Jolanda, Theo, Timo en Tijn schreef:

    Poeh weet even niks te zeggen…sinds de laatste berichten hou je er wel rekening mee maar ja je blijft hopen op een wonder..en dan krijg je het for real te horen…oh zit hier echt met tranen…geniet van alles en elkaar en hopelijk is het nog voor jaren… xxx
    We zullen er voor jullie zijn bij terugkomst.

    xxx de buuffies

  29. Fam. Voogd schreef:

    Lieve allemaal,
    Hier zijn geen woorden voor….
    Met tranen in mn ogen lees ik dit bericht…
    We blijven hopen en bidden dat wonderen inderdaad zo af en toe gebeuren…
    Heel veel sterkte en liefs,
    Rowdy, Karin, Danielle en Michel XXX

  30. Marjolein schreef:

    Niets kun je zeggen om jullie te steunen… Heel veel sterkte en geniet van ieder moment wat jullie met jullie kleine man hebben! En we blijven hopen, duimen en smeken voor een wonder!

    Voor jullie en Jayden wel een fijn idee en gevoel dat jullie eind deze maand weer bij familie en vrienden zijn die jullie ook kracht kunnen geven.

    Dikke kus,

    Marjolein Koomans

  31. Johan, Marjolein, Yael & Noëmi schreef:

    Vreselijk bericht om te horen. Er komen vragen waar we in dit leven waarschijnlijk nooit antwoord op zullen krijgen… Wij blijven voor jullie hopen en bidden…. Veel sterkte de komende tijd!

  32. klasina en peter schreef:

    lieve jaydenen familie wat is het voor ons moeilijk om dit bericht telezen wij hadden ook gehoopt op betere berichten voor dat jullie terug komen naar nederland wij zijn erg geschokt door dit bericht wij hadden liever andere berichten gelezen wij wensen jullie nog heel veel sterkte hij heeft nu nog negen bestralingen tegaan wij zullen er het beste er maar van hopen maar zoals wij hebben begrepen zal hij niet oud worden het moet heel wat zijn om dit tehoren hebben gekregen dan zinkt de moed in de schoenen zo klein nog en zo jong nog maar daar wordt niet naar gevraagd het is heel wat en wij spreken niet o ver maanden en weken maar hopelijk nog over jaren zullen wij maar hopen wij hebben dit met een brok in onze keel gelezen wij wensen jullie dan ook de kracht en de moed toe maar ook voor onze kanjer hij is en blijft een vechter voor ons maar ook voor jullie het gaat jullie goed sorry maar meer kunnen wij jullie niet wensen alleen maar hopen dat hij nog jaren mee mag en vertroetel hem maar lekker en geniet zolang het nog kan van jullie kleineman verder kunnen wij er geen woorden voor vinden geef onze kanjer een dikke knuffel en heel veel sterkte en dat geld ook voor de rest van de familie groetjes peter en klasina slabbekoorn

  33. gerrie schreef:

    Wat moet je nog zeggen na zo’n bericht. Het enige wat mij te binnen schiet is.
    Pluk de dag, en geniet elke minuut, uur, dag van jullie held.
    Geef hem een knuffel en laat hem in jullie gedachten nooit meer los.
    Heel veel kracht en liefde voor jullie allemaal.
    Gerrie

  34. Wendy Sonneveldt schreef:

    Niet te bevatten, zo oneerlijk!
    Met tranen zitten lezen… me afvragend hoe jullie je keer op keer weer overeind weten te houden. Hartverscheurend!!!
    Geniet van elke dag!! Ik wens jullie heel veel sterkte toe.

    xx Wendy (en Stef Helmsing)

  35. Erica Smits-Dijksman schreef:

    Met ongeloof en ontroering lees ik jullie blog. Woorden schieten tekort…

    Veel sterkte, liefs Erica

  36. Wieneke van den Berg schreef:

    Tranen rollen over mijn wangen,
    Tranen van verdriet, maar ook tranen van een inmens RESPECT.
    RESPECT voor deze kleine man, die alles zo goed gedaan heeft.
    RESPECT voor iedereen die zo dicht bij hem staan.
    Jezus wat doen jullie het goed zeg.

    RESPECT……KanjerJayden

  37. h donker schreef:

    LIEVE MENSEN,
    HIER ZYN GEEN WOORDEN VOOR,WE HOPEN DAT JULLIE KRACHT KRYGEN VOOR DE TYD DIE NOG KOMEN GAAT
    HEEL VEEL STERKTE VOOR JULLIE ALLEMAAL,OOK JULLIE
    KLEINE KANJERTJE!!!!!!!!
    WE DENKEN AAN JULLIE
    DE OPA EN OMA VAN EMMA

  38. melanie murray-bolt schreef:

    Lieve Jayden en familie…

    Woorden schieten tekort en de tranen lopen over mijn wangen…Wat kan ik jullie wensen?Heel veel sterkte denk ik, en kracht….Kracht om door te gaan, om in de maanden of hopelijk jaren die jullie nog resten met jullie kanjer nog heel veel mooie, fijne en pijnvrije herinneringen te maken….

    Liefs,Melanie en familie

  39. Anke schreef:

    Hey,

    Ik word helemaal stil bij het lezen van dit blogberichtje. Het is allemaal zo oneerlijk! Keer op keer zijn Jayden en jullie blijven vechten en dan dit nieuws horen… Heftig! Woorden schieten tekort…

    Ik wens jullie heel veel kracht en moed! Geniet van elke dag!

  40. Danielle schreef:

    Lieve Jayden,

    Toen we een jaar geleden met jou en papa en mama de strijd aan gingen. Hoopte ik dat dit bericht nooit zo komen. En nu is het er dan toch..
    Wat ben jij een kanjer, ik heb versteld gestaan, van hoe snel jij weer opkrabbelde na zware behandelingen. Je bent echt een kanjer. Ik hoop dat de bestralingen snel achter de rug zijn, en we je in een koud en nat kikkerlandje weer terug kunnen verwelkomen.

    Heel veel sterkte de komende tijd. En misschien dat ik je nog even zie in het Sophia als je weer terug bent.

    Liefs,
    Danielle

  41. Annelies jonk schreef:

    Wat een verhaal, z’n lief mannetje, wat een vechtertje, wens jullie allemaal heel veel sterkte, en kracht!!!

    liefs annelies

  42. Babs schreef:

    Wat een kl*te nieuws hebben jullie gekregen!! We gaan voor jullie duimen dat die weken/maanden inderdaad nog jaren mogen worden, zodat jullie kanjer zo lang mogelijk van jullie en jullie van hem mogen genieten…. Heel veel sterkte de komende periode, maar geniet ook van het maken van herinneringen…..

  43. Leonie schreef:

    Woorden schieten te kort na het lezen van deze blog!
    Wat verschrikkelijk dat jullie mannetje en jullie zelf dit allemaal moet overkomen.
    Ik wens jullie heel veel sterkte toe en geniet van hem zolang hij bij jullie mag zijn!

    Leonie

  44. Karin, Marco en Dilano schreef:

    Hallo kanjers,

    Wat een naar bericht, het heeft ons diep geraakt.

    Wij hopen dat er nog vele mooie dagen mogen komen, waarop jullie van elkaar kunnen genieten.

    Liefs
    Karin, Marco en Dilano

  45. jolien schreef:

    Woorden schieten tekort! Heel veel sterkte, xxx

  46. Claudia schreef:

    Zo oneerlijk! Waarom? Jayden is de allergrootste kanjer die er is! Ik blijf hopen op een wonder. Een hele dikke kus van Claudia

  47. Marjan schreef:

    Lieve familie van Kanjer Jayden,
    Wat een groot verdriet! Zo’n oneerlijke tegenvaller voor zo’n grootse held. Geniet van jullie mannetje en koester elk moment samen. Wens jullie alle kracht van de wereld toe. Sterkte en een dikke knuffel x

  48. Henny en Hans Arts (oma en opa Arts van Thomas) schreef:

    Lieve familie,
    We hebben hier geen woorden voor.
    Wij wensen jullie heel veel sterkte.
    Hans en Henny Arts

  49. riet schreef:

    Lieve familie
    Wens jullie heeel veel sterkte toe .

  50. Laura Peters schreef:

    Wat een verschrikkelijk nieuws.
    Jullie zijn allemaal zo sterk. Diep respect. Geniet van elke dag die nog komen gaat.

    Sterkte.

    Liefs Laura Peters

  51. Karen Schrijvers schreef:

    Lieve Nancy,
    Ik wil even zeggen dat ik aan jou en je familie denk. Wat hebben jullie afschuwelijk nieuws gekregen…
    Heel veel sterkte.
    Kus, Karen

  52. Paula en Pieter schreef:

    Wat erg voor jullie allemaal! Probeer er nog een mooie tijd van te maken. En geniet nog van alle liefde die jullie elkaar kunnen geven!
    Dikke knuffel

  53. richard schreef:

    woorden schieten mij te kort ik schrok er erg van en nu ik dit schrijft vallen er over mijn wangen tranen zo jong nog een heel leven heeft hij nog voor zich waarom,waarom en nog eens waarom laat er een grote wonder gebeuren lieve heer laat dit jochie genezen a.u.b want dit heeft hij niet verdient familie leden en de kanjer jayden ik geef je alle geluk en hopen dat er als nog een wonder komt en geschied

    jayden kanjer komop he knuff knuff

  54. jeanette schreef:

    Hallo kanjers van me

    ik lees dit bericht met tranen in mij ogen kan ze niet stoppen.
    In ons achterhoofd wisten we dat dit kon gebeuren maar daar dachten we gewoon niet aan.
    Maar onze grootste angst is dus waarheid geworden.
    Maar ik vind dat we toch van iedere dag die jullie wel hebben ten volste van onze kanjer moeten genieten en veder heeft jeanette er geen woorden voor maar dat begrijpen jullie maar al te goed.
    Ondanks alles bedankt voor de vele woorden die jullie voor ons op de site hebben gezet,we zijn er voor jullie in voor en tegen spoed.
    en we zien jullie gauw in ons koude kikkerland.
    en niet bij de pakken neer gaan zitten.

    knuffels van peet en jeanette

  55. Elles den Boer schreef:

    Sprakeloos! Kippevel! Tranen! Onbegrip! Waarom?
    Ontzettend veel sterkte en geniet inderdaad van iedere dag!

  56. Sylvia Troost schreef:

    Lieve Jayden en familie,

    Kan alleen maar zeggen geniet van de momenten die je met elkaar heb. En blijf hopen dat de ziekte heel lang stil blijf staan. Niemand kan in de toekomst kijken.
    Heel veel sterkte,

    Knuffel van mij,

    Sylvia Troost

  57. Rob en Mirella schreef:

    Lieve Jayden,
    Door de tranen in onze ogen hebben wij jouw verhaal gelezen. Wij willen jouw alle geluk van de wereld wensen, en hopen intussen op een godswonder. Geniet intens van elkaar, en laat hier niets tussen komen.

    Lieve groetjes,

    Rob, Mirella & Joëlla. Xxx

  58. Rob en Mirella schreef:

    Lieve Jayden,
    Door de tranen in onze ogen hebben wij jouw verhaal gelezen. Wij willen jouw alle geluk van de wereld wensen, en hopen intussen op een godswonder. Geniet intens van elkaar, en laat hier niets tussen komen.

    Lieve groetjes,

    Rob, Mirella & Joëlla.

    Xxx

    Rob, Mirella & Joëlla. Xxx

  59. fam.van Vliet schreef:

    Met tranen in onze ogen en ongeloof lezen we de blog, een brok in onze keel, waarom?
    Hier zijn geen woorden voor.
    Wij wensen jullie allemaal heel veel sterkte toe.
    dikke knuffel van ons.
    Joop, Diana, priscilla en Harley XXX

  60. Peter, Jolien en Emma schreef:

    Lieve allemaal,

    Woorden weten we niet meer… We bidden voor jullie en leven intens met jullie mee.
    Dikke knuffel van Emma voor Jayden!

    Peter en Jolien

  61. annalisa schreef:

    ik sluit mij bij iedereen aan wij hebben allemaal een binding met jayden en leven allemaal mee met hem en natuurlijk ook met jullie…. maar dat is een soort los-zand idee “maar met los-zand” gebeuren ook grote zaken door het mengen met andere dingen en misschien een soort deltawerken
    ik ben verdrietig zoals in het grieks

    cardia cleo grieks voor mij hart huild
    oma annalisa

  62. Wat een verschrikkelijk nieuws!!! Wij wensen jullie heel veel kracht en sterke toe, wat een kl*** ziekte.

    En we hopen inderdaad op een wonder!

    lfs Kay Egelmeers en fam.

  63. Martin schreef:

    Wat een klap..wat een onrecht..ik denk en leef met Jayden en jullie mee en wens jullie samen nog vele mooie momenten met elkaar toe.

  64. Moow schreef:

    Damned!!!!
    Al die tijd konden we zo hoopvol zijn en blijven… Die lijn ging zo goed!! Even een daling, maar dan toch weer terug stijgend…. En dan dit verschrikkelijke nieuws moeten horen vlak voor het terugkeren naar NL…

    Ook hier verdriet… Je wil dit toch helemaal niet horen en lezen…

    “Jayden is alive and he is with us and we are grateful for every next day.”

    STERKTE uit de grond van mijn hart!!!

    XX

  65. corry dee schreef:

    Lieve ouders van jayden
    Heb het blog gelezen.en word er erg verdrietig van
    Ik wens jullie heel veel sterkte de komende tijd
    Oma van Kaj

  66. Dennis en Denise schreef:

    Lieve allemaal,

    Wij zijn ontzettend geschrokken van dit bericht en hebben er geen woorden voor…

    We denken aan jullie.

    Veel liefs,
    Dennis en Denise

  67. Marcel, Esther, Jelmer en Tjarda schreef:

    Hoi familie,

    Wat een vreselijk k**-bericht. Woorden schieten te kort…
    Heel veel kracht en sterkte voor jullie allemaal en geniet van elkaar.
    We blijven hopen op een wonder…..

    groetjes

  68. Rolande schreef:

    heb geen woorden nu….kan alleen maar zeggen dat ik eindeloze bewondering voor jullie voel.

    Dit bericht is voor ons allemaal al niet te ‘behappen’, laat staan voor jullie!!

    Ik wens jullie ALLE kracht toe om samen van iedere dag met en van elkaar te kunnen genieten.
    Denken aan jullie X
    Rolande

  69. Tanny Lee schreef:

    Lieve Jayden/ouders van Jayden,

    Jullie kennen mij niet, maar ik volg jullie een tijdje. Het zoontje van vriendin Ilonka is een lotgenootje en zit nu ook in Amerika. Via hen kwam ik op jullie blog. Ik wil jullie alle kracht wensen in deze hele moeilijke periode.
    Liefs Tanny

  70. Mariska schreef:

    Beste carla en familie,

    We hebben ons de afgelopen periode via jullie blog op de hoogte gehouden van alle ontwikkleingen.
    wat een vreselijk nieuws!
    We wensen jullie heel veel sterkte, probeer zoveel mogelijk van elkaar te genieten.
    we leven met jullie mee.

    Collega’s MCH Mariska Zijlmans en Sylvia Zwager

  71. Margot de Boer schreef:

    Lieve lieve lieve lieverds,
    Wat een hartverscheurend nieuws.
    Ik las het vanochtend en moet er al de hele dag aan denken.
    Ik leef zo met jullie mee. En blijf hopen op een wonder!
    Respect voor jullie allemaal en geniet van elkaar en alles!
    Dikke knuffel en keidikke kus,
    Margot, Wouter en Fien
    Collega van Nancy

  72. Aad van Iwaarden schreef:

    Wat een droevig bericht en niet te bevatten. Hier zijn geen woorden voor maar blijft alleen maar hopen en bidden over. Dat zullen we voor jayden en jullie allemaal ook zeker doen. Mocht er nog een wonder gebeuren. Sterkte in deze moeilijke tijd. Gr. Aad, Jacomine, Niels en Laura van Iwaarden

  73. Marja Grootscholten schreef:

    Wat een klap voor jullie allemaal maar blijven hopen is het enige dat je kan doen.. En wij hopen en duimen met jullie mee. Heel veel sterkte allemaal. Denken aan jullie

  74. Danny schreef:

    Lieve kleine Jayden, lieve ouders en familie,

    Wat tot een uur geleden in mijn hoofd speelde, en werd betiteld als belangrijk, verbleekt bij een bericht van zevenhonderd woorden. Verschrikkelijk nieuws dit. Vol ongeloof, emotie en een gevoel van machteloosheid probeer ik te bedenken wat ik wil schrijven. Op dit moment is helemaal niets belangrijk. Jullie verdriet sleept mij mee en raakt mij enorm…
    Net als vele anderen projecteer ik heel kort door welke hel jullie gaan. Bijna geen mens kan dit bevatten. Een stiekeme gedachte fluistert dat dit misschien maar goed is ook.

    Het nieuws wat ik net lees is nu net datgene wat je het liefst wegstopt als je de diagnose van Jayden een jaar geleden hoort. Op zo’n moment denk je dat er een grote kans is dat dit nieuws je uiteindelijk gaat bereiken. Verdomme zeg! Die kleine vechter… Als we nu toch één keertje konden valsspelen dan kreeg Jayden mijn kaarten.

    Nancy en Remco, verwen die kleine schat zoveel als jullie kunnen. Geniet van elkaar zo vaak je maar kunt. Er zijn maar enkele dingen belangrijk in ons leven, klote dat jullie hier zo hard op wordt gewezen.
    Samen met jullie wensen ook wij Jayden een wonder.

    Met veel respect voor jullie allemaal wensen wij jullie heel veel liefs en sterkte toe,

    Danny, Angelique & Delilah

  75. Ferry en Arnold schreef:

    Woorden schieten ons tekort…
    Enige wat we kunnen uitbrengen is, heel veel sterkte!

    Liefs Fer&Ari

  76. Lieve,lieve Nancy en Remco,

    Jullie lieve mooie,grappige,guitige altijd vrolijke Jayden de vechter,die alle behandelingen zo dapper heeft doorstaan…Jullie hebben zo hard met hem mee gevochten.Wij hebben zowel in Nederland als hier in Philadelphia van jullie prachtige kind mogen genieten,en hopen dat jullie ook nog heel,heel lang van hem kunnen genieten! Denk aan jullie!
    Liefs,Debby,Lionell,Delano en Fay.

  77. Wilmar schreef:

    Lieve mensen,

    Wat is dit moeilijk om te lezen. Geen woorden. Weer een kind dat de strijd lijkt te verliezen / verloren heeft. Zo oneerlijk. Zo’n mooi kereltje die Jayden. Ik bid voor een wonder voor jullie kereltje!

    Respect voor jullie en voor Jayden, hoe het ook zal lopen. Veel (extra) sterkte voor de komende tijd!

    Wilmar – vader van Joël, wordt behandeld in Phoenix, AZ.

  78. Danny Inge en Sven schreef:

    Lieve allemaal,

    Hoe oneerlijk kan het leven zijn !!
    We hebben hier geen woorden voor.

    Blijf hopen op dat wonder !

    Danny , Inge en Sven

  79. Colin schreef:

    Lieve Jayden en Familie

    Wat een verschrikkelijk nieuws, ik hoop dat jullie veel pijn kan worden bespaard en dat het samen zijn nog heel lang mag duren. Ik hoop dat steun van ons alle, jullie op de been kan houden.

    Miriam Mark Colin en Liam Stutvoet.

  80. Vivian schreef:

    Beste Familie,

    Vanaf het begin volgde ik jullie strijd via dit blog. Wat een kracht en positiviteit ging daar van uit! Wat een vreselijk nieuws nu, net nu het einde in zicht was.
    Heel veel sterkte allemaal en hoop dat jullie nog een poosje van jullie kanjer mogen genieten.

    Vivian Eversdijk (collega van (oma)Carla)

  81. nancy kruithof schreef:

    lieve allemaal,
    ik hoorde bij het zwemmen al de vervelende verhalen. Ik leef zeer erg met jullie mee en als ik een wonder kon geven dan zou jayden de eerste zijn die hem mocht ontvangen.
    Ik wens jullie zoveel sterkte in de komende tijd.

    nancy patrick en raven en Marley

  82. fam.reinners schreef:

    Beste ouders en lieve jayden
    Wat een heftig blog en wat moedig van je om iedereen toch op de hoogte te stellen.
    Woorden schieten te kort en het is net wat je schrijft aan het begin van je blog van het concert des levens heeft niemand een program,helaas kan niemand in de toekomst kijken maar ook wij hopen op een wonder en zullen voor jullie bidden.en geniet van alle momenten die jullie nog met jayden mogen beleven.en wie weet de mens wikt maar God beschikt.heel veel kracht en liefde toegewenst door ons.

  83. Lauren en Vera Mol schreef:

    Lieve Jayden en ouders,

    Bij zulke berichten kan je alleen maar stil zijn………….
    We hopen en bidden voor jullie dat hij nog een tijdje bij jullie mag blijven. En inderdaad………geniet van de dagen die jullie samen nog gegeven worden.
    Heel veel sterkte!!

  84. janneke staring schreef:

    Jeetje ik weet niet wat ik moet zeggen. Vind het echt verschrikkelijk. Geniet van alle tijd nog die jullie nog hebben met elkaar. Ik hoop dat er een wonder gebeurd alsnog.
    Heel veel sterkte.

    Heel Veel liefs Janneke.

  85. Lieve Remco en Nancy,

    Jullie kleine dapper kanjer Jayden, die een plekje in ons hart heeft veroverd. De ondeugende Jayden die altijd de zusters in het Sophia aan het pesten was, waar wij menigmaal vreselijk om hebben moeten lachen. Dapper en moedig heeft hij alle zware behandelingen doorstaan. Jullie als ouders die eveneens zo dapper en moedig de strijd met hem zijn aangegaan. Woorden schieten tekort voor deze afschuwelijke wending, en we hopen dat jullie nog lang van jullie kanjer Jayden mogen genieten.

    Veel liefs,
    Marc, Ilonka en Kaj

  86. Fam Bulles schreef:

    Woorden schieten te kort. Met tranen jullie blog gelezen.
    Jullie kanjer Jayden, maar ook jullie zelf als ouders, hebben zo dapper en strek deze zware uitdaging op jullie genomen….. We wensen jullie extra veel kracht toe. Geniet vooral nog heel veel samen! Jullie hebben het zo verdient en samen gezond verder te gaan.

    Heel veel liefs, voor Jayden in het bijzonder,

    Frank,Lenny en Stijn

  87. Hallo allemaal,

    Ook wij hebben met ongeloof de laatste blog gelezen en willen jullie laten weten dat we jullie blijven volgen en dat we met jullie meeleven.

    Heel veel sterkte,

    Anita en Mart van der Wilt

  88. Karin en Ray schreef:

    Lieve allemaal,

    Wat een vreselijk nieuws zeg! Jullie hebben gevochten voor wat het waard was en wat een sterke zoon hebben jullie. Onze Jayden…..hopelijk blijft die nog een tijd bij jullie en zal die licht chemo zijn werk doen. Zal hard voor jullie duimen. Maar geniet in elk geval van elke minuut die jullie samen hebben!!!

    Heel veel sterkte en kracht toegewenst voor jullie.

    Liefs Karin en Ray

  89. Rixt Bonte schreef:

    Heel veel sterkte gewenst. Meer weet ik even niet te zeggen.

  90. tazelaar schreef:

    Hier zijn geen woorden voor.
    Heel veel sterkte!
    Michel en Angelien Tazelaar

  91. Joline schreef:

    Ik ken jullie niet persoonlijk, maar volg Jayden wel via deze blogs. Het raakt me enorm om te lezen wat Jayden en jullie als ouder moeten doorstaan……Vanuit het diepste van mijn hart wens ik dat jullie (papa en mama, maar ook opa en oma en andere familieleden die dicht bij Jayden staan) nog een hele poos van jullie kleine krachtige kanjer mogen genieten en hij van jullie!….. Lieve groet, Joline

  92. Cynthia schreef:

    Wie zegt dat er geen wonderen gebeuren,
    heeft nog nooit de zon onder zien gaan.
    wie zegt dat er geen wonderen gebeuren.
    Heeft nog een bloem in de wei gezien.
    Wie zegt dat er geen wonderen gebeuren,
    heeft nog nooit de schoonheid van een roos herkent.
    wie zegt dat er geen wonderen bestaan,
    heeft nog nooit gezien wat een kanjer jij eigenlijk bent.

  93. Veronique Slenders schreef:

    Lieve Jayden en papa en mama,

    Tranen lopen over mijn wangen. Dit is zo moeilijk om te lezen. Laat staan voor jullie om te schrijven. Heel veel sterkte en geniet van jullie mannetje.

    Groet, Veronique en familie
    (vrienden van Mara Dietvorst)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.