For a summary in English see below
De geboortedag…of eigenlijk een verjaardag, maar die niet meer gevierd wordt…
Al een week lang zat ik deze dag op te hikken. Vanuit veel kanten uit je omgeving hoor je dat dit de dagen zijn die extra zwaar, moeilijk of beladen zijn. Wat kun je verwachten van zo een dag? Wat voel je op zo een dag?
Om heel eerlijk te zijn werd ik vanmorgen wakker in afwachting van een bijzonder gevoel… Dit gevoel was er niet, deze dag voelt hetzelfde als alle andere dagen. De pijn is niet erger, ook niet dragelijker… Het verschil van zo een dag als vandaag zit hem in het besef dat ik Jayden 5 jaar geleden mocht krijgen en hij er nu niet meer is.
Om te gaan denken hoe het zou zijn… daar heb ik mijzelf niet teveel mee bezig gehouden, want Jayden is er niet meer. De kaarten en vele reacties, daardoor wordt je wel geconfronteerd dat deze dag in je omgeving meer in de aandacht staat en dat er nog veel warme gedachten naar je uit gaan, er nog veel mensen stil staan bij het verlies van Jayden en mensen die Jayden niet vergeten zijn… Dit is wordt enorm gewaardeerd.
Hoe zag deze dag er voor mij uit? Overdag was de dag leeg… In de avond zijn ik, Leslie, Chantal en Remco samen gekomen bij Remco en Chantal thuis. Remco heeft voor ons nasi gekookt. Gesproken hebben we over Jayden, over elkaars leven en opnieuw waren wij bewust van de kern die wij met zijn vieren vormen richting Jayden toe. Wij allen vinden het bijzonder dat we bij elkaar waren en dat we op deze dag even bij elkaar zijn gekomen. Het is toch niet niks wat wij hebben meegemaakt in goede en slechte tijden. We wilden een ballon op laten in de lucht. Dit mocht helaas niet zo zijn vanwege de harde regen. Chantal gaf aan dat iemand tegen haar had gezegd dat ze in de hemel ook verdrietig zijn, laten wij het daar dan maar op houden.
Na het eten komt daar natuurlijk het moment van gaan. We zeggen elkaar gedag en stappen in onze auto.
Daar komt dan de klap… Weg bij Remco en Chantal die voor mij aanvoelen als een lijn zo dicht naar Jayden. Opnieuw een afsluiting. Soms wil ik mijzelf wel eens voor houden dat Jayden bij Remco en Chantal is dat dit tijdelijk is…vanavond als we met zijn vieren samen zijn is de confrontatie met de werkelijkheid groot. Want wij zijn bij elkaar, maar Jayden was niet lijfelijk in ons midden. Wel weten wij dat Jayden het zo had gewild of zeker fijn had gevonden. Dat de tranen op zo moment in de auto rijkelijk vloeien en je het even niet meer weet mag best gezegd worden…
Verder weinig woorden voor deze dag…zoals eerder geschreven de pijn word niet minder erg of erger. Het verlies blijft. Het enige wat deze dag mij heeft gegeven is dat ik weet dat ik vijf jaar geleden het leven mocht geven aan een prachtige zoon waar ik dankbaar voor ben. Zoals Remco trots is als vader en Chantal en Leslie als “tweede” papa/mama.
Geen mooie woorden enkel dat hij mijn alles was en dat het gemis enorm is…en dat ik veel van Jayden hou!
English summary
A day of birth… or really a birthday we don’t celebrate anymore…
For a week now I have been dreading this day. These days are supposed to be extra hard. What to expect? What do you feel on a day like this?
To be honest, this morning I woke up waiting for a special feeling… it wasn’t there, this day feels the same as any other day. The difference is the fact that I realize that I was so lucky to receive Jayden 5 years ago but that he is not with us anymore. I didn’t think about this day too much before… because Jayden isn’t here anymore. But I received many cards which confronts me with the fact that this day gets a lot of attention in my environment. Many people didn’t forget Jayden… This is appreciated very much.
The day was empty… In the evening I, Leslie, Chantal and Remco got together and Remco prepared ‘nasi’ for us all. We talked about Jayden, our lifes and again we were aware of the connection the four of us have through Jayden. We all thought it was special to be together this day. It was really something what we experienced together, good and bad. We tried to get a balloon up in the air but it was raining cats and dogs. Chantal was told that in heaven they are also sad, let that be the conclusion.
After dinner there is the time to drive home. And then it hit me hard… Away from Remco and Chantal, who for me feel like a close line to Jayden. Sometimes I like to tell myself that Jayden is staying with Remco and Chantal, that it’s only temporarely… but reality hit me hard when we were together the four of us and Jayden wasn’t there. But we know that Jayden would have liked the fact that we were together. That the tears are flowing abundantly in the car and that I don’t know what to do for a while is something that I am not ashamed of to write down in this blog…
As mentioned before, on this day the pain isn’t less or more. The loss is still the same. The only thing this day made clear is that I gave birth to a beautiful son 5 years ago of which I am grateful. Likewise Remco is proud as a father and Chantal and Leslie as second papa/mama.
No beautiful phrases, just the conclusion that he was my everything and that I miss him enormously… and that I love Jayden very much!
Vind je dit artikel leuk, deel het dan!
18 reacties op 9 september…de geboortedag van Jayden. De dag dat hij 5 had geworden… September 9th… Jayden’s day of birth. The day he would have turned 5…
Geef een reactie
Donatiemeter
151.560,- ons totaal opgehaalde bedrag
18 augustus 2012!
GEWELDIG!
ONGELOFELIJK BEDANKT!
Heel mooi verwoord Nancy, ik hoop dat jullie deze belangrijke dag met zijn viertjes in ere weten te houden. Ik denk dat daarboven op een wolkje Jayden met een tevreden glimlach naar beneden heeft zitten kijken, zelfs met die regen!
Veel respect voor jullie en geweldig
fijn dat jullie vanavond bij elkaar
zijn gekomen. Jullie zullen altijd de
trotse papa’s en mama’s van Jayden blijven.
Jayden blijft jullie kanjer en we denken
veel aan hem.
Heel veel liefs en sterkte,
XxHans Cobie Wendy en Seranaxxx
Ik sluit me aan bij de woorden die Erwin hier heeft neer gezet.. hou deze dag in ere met zijn vieren. Knuffel voor jullie x
lieve nancy en lesley remco en chantal er zijn vanavond mooie woorden geschreven dor jullie of jou nancy ja jullie prachtige zoon is er niet meer maar hij heeft het daarboven goed en hij zal vast blij zijn dat jullie met zijn 5 e verjaardag met elkaar lekker hebben gegeten om op deze manier toch nog zijn verjaardag te vieren en om hem te herdenken en ik weet zeker dat hij het fijn vondt en van bovenaf heeft meegekeken en ook zijn verjaardag heeft gevierd al was hij er in levend lijve niet aan wezig en niet bij maar wel in jullie gedachten en dat mag je niet vergeten lieve nanc en verder familie hou die herinneringen maar in gedachten dat is goed voor jou en de verdere familie vergeten!dat zal niemand hem ook wij niet zeker weten ga daar maar van uit verder wens ik jou nog een fijn avond en de verdere familie okey!nogmaals nog heel veel sterkte en was het voor jullie een moeilijke en zware dag maar de herinnering blijf aan onze lieve mooie stoere knappe kanjer want dat was hij zeker xxxxklasina en peter slabbekoorn
Lieve Nancy, zo mooi verwoord weer. Je raakt me echt in mn hart. Ik heb veel aan je gedacht vandaag, en aan je lieve kleine grote vent. Fijn dat het zo goed voelt om met zn allen bij elkaar te zijn voor steun.
Liefs, Margot
meisje meisje denk aan jou
Ook ik denk nog regelmatig aan jullie Kanjer….
Fijn dat jullie als ouders en ‘tweede’ ouders de gevoelens met elkaar kunnen delen….
Lieve groet, Joline
Lieve nancy
Wat heb je dat weer mooi verwoord.
Heerlijk dat jullie samen zijn geweest,jullie begrijpen elkaar zonder veel woorden.
Ik hoop dat dat zo blijft.
Heel veel liefs xxxxxxxxx
Jan cisca rick
Dit gaat nooit meer uit mijn geheugen .
Niets heeft zoveel indruk gemaakt als het hopen voor jullie kleine mannetje.
Nu hoop ik alleen nog dat het rustiger is voor jullie allemaal .
Bedankt voor alle mails die ik mocht meelezen en beleven.
EEn fijne toekomst zonder deze erge zorgen wens ik je toe.
Veel kussen en knuffels van mij doe ik hierbij. XXXXXXXXXXX
Beste Nancy, Leslie, Remco en Chantal,
Fijn dat jullie deze moeilijke “geboortedag van Jayden samen hebben doorgebracht en hopelijk blijft die band ook zo. Het is toch een speciaal iets. Als je zoiets ingrijpends hebt meegemaakt. Wij horen weekelijks soms dagelijks mensen over jayden spreken of denken aan hem bij het horen van een liedje of zien van iemand of een foto.. Eigenlijk overkomen die gedachten je.. Het is een heel bijzionder manneke, heb aan hem gedacht gisteren..
Groetjes Tanja Masthoff (alles Kids)
heel mooi gezegt nancy dat wat ooit een mooie dag zou moeten zijn voor jullie en jayden maar dat niet mocht gebeuren jayden zou zeer trots zijn daar boven en dat weet ik wel zeker dat hij dat is but lifes go’s on sterkte en ik zou hem op 9 september elk jaar in mijn gedachten houden en een kaarje branden zoals gister groetjes richard
Fijn dat jullie die dag samen geweest zijn.
Denk dat Jayden dit ook gewild heeft deze dag moet een bijzondere dag blijven in jullie leven blijven want het is we de dag dat Jayden geboren werd en heel veel liefde heeft gegeven en veel liefde heeft ontvangen.
Liefs,
Sylvia Troost
Best Nancy
Wij kennen elkaar niet. Maar ik ben nog nooit zo onder de indruk geweest. Wat een ongelooflijke strijd hebben jullie geleverd. En wat een kanjer is Yaden geweest om alles te doorstaan en de kracht te hebben om zo lang mogelijk bij jullie te blijven. Als papa en mama mogen jullie daar enorm trots om zijn.
Helaas was het een oneerlijke strijd.
Maar wees blij dat Yaden jullie als papa en mama uitgekozen heeft. En koester hem voor altijd in je hart zoals hij is geweest. De pijn van een kind verliezen zal voor altijd blijven alleen word het op den duur makkelijker om mee te leven. Geef het de tijd. Probeer terug te denken aan alle mooie momenten die jullie samen hebben beleefd en laat de nare meer naar de achtergrond gaan.
Yaden is nu in de wolkenspeeltuin. En daar zal hij wachten tot jullie elkaar later, heel veel later weer terug zullen zien. Geniet tot die tijd van het leven. Het heeft nog zoveel moois te bieden.
9 september. De geboortedag van Yaden. Een mooi moment om extra stil te staan bij jullie kanjer. Jullie hebben er een mooie invulling aan gegeven. En wat fijn dat jullie dat met zn viertjes kunnen doen.
Mede dankzij jullie zal ik me gaan inzetten voor Villa Joep. Want deze ziekte moet gewoon in de toekomst beter te behandelen zijn.
Ik denk aan jullie
1000 x excuus dat ik in mijn vorige bericht jaydens naam verkeerd geschreven. Ik heb het bericht van uit mijn hart geschreven.
Lieve Kanjer Jayden*, Nancy, Remco, Leslie, Chantal en fam.
Wat een dag was het afgelopen maandag. Ik heb weet niet hoe vaak aan Kanjer Jayden* en jullie gedacht. Wat een groot verlies is dit verlies! Ik snap dat je er tegen aan zat te hikken. En dat is vrij normaal hoor. Het was goed om te lezen dat jullie deze dag met zijn vieren hebben doorgebracht. Inderdaad jullie alleen weten hoe het is om Kanjer Jayden* niet meer in jullie midden te hebben. Maar wat zal hij trots zijn dat jullie dit met zijn vieren hebben gedaan!! Ik hoop, en denk dat Kanjer Jayden* ook, dat jullie dit met zijn vieren blijven doen. Het lijntje naar Kanjer Jayden* hebben jullie met zijn vieren in handen. Wat moet het jullie goed doen dat Kanjer Jayden* nog in zo veel harten voort leeft. Als ik al tranen krijg bij de reactie’s, wat moet het dan met jullie doen? Ik hoop dat je blijft schrijven Nancy, voor jezelf en voor ons als blog-volgers. Ik (en waarschijnlijk andere met mij) ben zo benieuwd naar jullie leven zonder jullie/onze Kanjer Jayden*. Kanjer Jayden* zit in ons hart en daar heeft hij een heel mooi plekje! Heel veel liefs en knuffels Paula en Richard
hoi kanjer
wat mooi hoe jij je gevoelens kan omschrijven.
dat de tranen over mijn wangen biggelen en zo
met je mee voel en niks kan doen om dat rot gevoel
wat je van binnen vercheurd zou willen weg nemen.
en voor rest van de familie we leven nog iedere dag
met jullie mee.
maar ons ventje is en blijft een kanjer.
veel liefs peet en jeanette
Lieve Nancy,
Wat heb je dat weer mooi geschreven. Wat mooi dat jullie met z’n vieren bij elkaar zijn gekomen om de geboorte van Jayden te herleven. Denk dat je kanjer van boven met een smile heeft meegekeken.
Lieve Nancy,
Wat een kracht is jou toch gegeven,
weet zeker dat Jayden dichtbij je is.
Dat je huilt is zo normaal als je zo’n
kanjer kwijt bent. Hoop dat je veel
steun kunt putten uit de reacties die
de mensen je nu sturen. Veel Sterkte Tini Zuur